Niebo piykne, chmörko bioło,
Lotos sobie tak wesoło.
Widzis göry, lasy, wody,
Wsićkif ludzi, jif zagrody!
Widzis telo… prawie Bög,
Oj, żeby jo tyz tak mögł.
Słönko tulo się po niebie,
Daje wspomozynie w chlebie;
Wspiyro ludzi i robote.
Oj, słönecko nase złote,
Co my bez Ciebie zrobiyme,
Kied Ciebie nie uwidzyme.
Jesce jesiyń piykno trzimie,
Ale fto zime przetrzimie?
Wnet przykurzy – będzie bioło,
Może tyz bedzie wesoło!
Sönki bedom miasto wozu,
Boze nie daj duzo mrozu!
Nief be zima bioło, piykno,
Świynta jasne śniegiym kwitnöm.
Nief bedöm pełne koryta,
A stodoły jarcu, zyta.
Nief nöm zima z Bogiym minie,
A wiesna wnet nief przipłynie.
-Celina Galik