Julia Miśkowicz

Udostępnij!

Julia Miśkowicz urodziła się w 1968 r. Jest nauczycielką języka polskiego i historii, a od 15 lat także dyrektorem Szkoły Podstawowej w rodzinnym Trybszu.

Mówi o sobie: nie jestem poetką, a już na pewno nie regionalną, jednak od czasu do czasu czuję potrzebę utrwalenia myśli, także w gwarze. Gwarą posługuję się na co dzień, w rozmowach z mieszkańcami , w domu, czasem nawet w szkole, z uczniami. Nie jestem także regionalistką, chociaż interesuje mnie historia, tradycja i kultura regionu, zwłaszcza mojej wsi. Pokusiłam się o małą mini-monografie „Opowieść o Trybszu – spiskiej wsi i kilka artykułów w lokalnej prasie. Napisałam także kilka pieśni – z okazji odpustów parafialnych – św. Antoniego i Elżbiety, kilka kolęd – do melodii pieśni spiskich, a także kilka scenariuszy „Trybskich Jasełek’ w gwarze, które były wystawiane w szkole oraz dla mieszkańców”.

 

Trybski kościółek

Trzeba myśli genialnej
By przetrwała
Tyle setek burz i nawałnic
Tyle ludzkiej miłości

Trzeba wielkości
Ludzi prostych i małych
Aby tchnąć
Trybski kościółek

Trzeba myśli genialnej
By przetrwała
Tyle setek burz i nawałnic
Tyle ludzkich złości i miłości

Trzeba wielkości
Ludzi prostych i małych
Aby tchnąć w modrzewiowe szczapy
Życie – prawie wieczne

Trzeba wiary
Zwyczajnej i szczerej
Aby nad pokoleniami
Namalowaną Biblią
Przetrwała

Trzeba odwagi
By śmiało wznosić w niebo
Konstrukcję z desek i serc
Radości i niepokoju

Trzeba miłości
Do swoich zmarłych
Do swoich obecnych
Do swoich przyszłych

Trzeba nadziei
Że przetrwa
Że głosić będzie
Dzisiaj
Tym co jutro
Wielkość przeszłości

 

Widok z Ubocy

Jak wyjdym na Uboc
Serce mocno bije
W dolinie
Dziadowie postawiyli domy.

Cymu tak?
Cymu niy?

Na lewo Lymiyrziska**
Bioło krowa strasy
I juhas porombany przi Dusztynku

Na prawo w Grapie
Śpiom wojocy
Niew be, jacy fce
Tu spiom na wieki

Naprzeciw Zopłocie
Drugi wiyrch nad Trybsiym
A za niymi Nowiny
Paportne z grzibami

Młyńskiym droga wiedzie
Do Cornyj Góry
I do Trybsia
Przecies my i oni
Z tego samego pnioka

Z Ubocy widok piykny
Tchu w piersiaf brakuje
Myśli uciekajom

Cy jes fto taki
Co nic nie cuje?

Umarło Droga

Hań
Pod Umarłom Drogom
Smyrecki cicho stojom
Zamyślyły się
Roskielacos
Przejadzie gazda

Ftos jesce wiy
Fto pamiynto
Babe zamarzniyntom
Cy zjedzonom

Prawdziwo
Umarto
Umarło Droga
Cichućko
zieloniućko

ale nieobco

Sicka chodzyme
Umarłymi Drogami
Dokla my sami
Dokla nie uwidzyme
Drugif na tyj samyj drodze

 

Gwara

Gwaro nasa
Ginies
Hańbiom ci się
Nie godajom
Mówią
Barz miastowi się stali

Dzies cie nojdyme?
W małyf zbiorkaf dzieciyncyf

Nie słychać cie
Bo przemijajom
Dziadkowie

 

***

Aniołku tłuściućki
Z trybskiego kościoła

Godajom ześ rokokowy

Artysta jak cie urobioł
Zaklon w ciebie swoje serce
Drewniane
Pozłocane

Stois z braciskami
Na ołtorzaf
Coby pilnuwać świata

A moześ ty stroz
Co – kie nifto nie kuko-
Przeprowodzo dzieci
Bez most
Na kolorowyj makatce

Moześ przęseł do nos
Z betlejymskij sopki
Fto wiy coś ty za jedyn

Aniołku tłuściućki
Z trybskiego kościoła
Śmiej się do ludzi
Bo oni jus nie umiom

Siedź na ołtarzu
I
Pilnuj casu

Litania do śpiskif świyntyf

Świynty Bartłomieju
Z niedzickiego tryptyku
Pomos kozdymu niyś
Na kiju
Skóre jego zywota

Świynty Andrzeju
Ze Zomku
Nie ino wywroz
Ale i dokonoj
Co młodzi pragnom

Świynty Kwirynie
Ochronioj od wielkif fal
Nieznanego zycio
Nie ino w Łapsof

Świynci Pietrze i Pawle
Dejcie siyłe
Kozdymu co nie wiy
Co się zapiyro
Coby się przeminioł

Sicka świynci kacwińscy
Co przi granicy siedzicie
Kiebyście kapke za nami byli
Coby nie zafse wyrok był
Na grzechy nase

Świynty Stanisławie
Biskupie frydmański
Modlij się
Za nasom wiare i niewiare

Świynto Haźbyto
Wyngiersko i trybsko królowo
Nauc nos

Dawac i nic nie fciec za to

Świynty Sebastaianie
Co w jurgowskim kościele
Pilnujes
Coby Michoł nie wypuścioł diabła
Spod piynty

Świynty Morcinie
Co na biołym koniu
Po Krympachaf jeździs
Przejyzdzoj
roskielacos kozdom dziedzine

Świynto Katarzino
Z biylskiego kościoła
Co muzyki zarzinos
Prowodź nos

Chocjakie Matki Boskie
Z Cynstochowy
Pomocy Nieustannyj
Od Dzieciontka
Wselijakie

Godajom
Zeście jedna
Modlij się za nami

Sicka świynci
Kaplickowi
Co stoicie
Na rozstajaf drog
Na gorkaf
Przi drogaf

Co trwocie
Na dyscu
Na mrozie
Na upale

Patrzojcie na nos

Od złyf ludzi
Od grzychu wseliniejakiego
Od zabacuwanio

Nareście Ty
Poniezusie
Co wisis na kozdym krzizu
Przi drodze pod drewnianym daskiym

W ciyrniowyj korunie

Ze sercym promienistym

Przeminiony w Cornyj Górze

Poniezusie tam i tu
Poniezusie fcora dziś i jutro
Wysłuchoj
Jak nie nos
Grzyśnikof
To if –
Sickif Spiskif Świyntyf

Trybskie lato

Godajom ze nojpiyknijse jest lato w Trybsiu

hań na wierchu Zopłocio
w Miśkowym Potoku
rosnom nojlepse orzechy
i
zyjom nojchytrzijse liski

w Paportnym borowki

Trybskie lato pochnie
krowami na posy
trowom skosonom świyzo
słonkiem opartym o Uboc

kłuje ocy kolorami
wrzosow na drodzyskaf
skwiyrkof w Grapie

dre się
bocianiym klekotym nad rzykom
warkotym masin przi robocie
krzikami dzieci nad Białkom

Trybskie lato

 

Zywot

Narodzioł się
Zdrowiutki rozowiucki
Jakie piykne dziecko
Tłuściutkie
Rośnie jak na drozdzaf

Starajom się ojcowie
Bogato kumunia
Coby ino nojlepse

Weselisko bogate
Pańskie jadła
Nie kapela
Orkiestra

Stawio chałupe
Lepsom od somsiadow

Zyje jak król

Nareście umar
Piykny mo pogrzeb
Jako truna ozdobiono
Bukowo
A
Grobowiec marmurowy
Ni ma takiego na smyntorzu

Fto wiy cy Pieter
Be mioł na to bacynie

***

wartko zyc
wartko zyc

ni ma casu

a świycki majom chocjakie knoty
jedne ni majom wobec

gaśnie tako zakiel się ospoli

jesteś nic nie zrobioł
ani dobre ani złe

casym zaś
w połowce drogi braknie knota

telo mioł jesce zrobic
dobrego
może i złego

roskielacos
knota jus ni ma
a ogień się tli
na spodku
i
ni może się dopolic

juzef Sicko zrobioł
kapke dobrego
kapke złego